Aftellen (2)

Vrijdag was het een schooldag en typentypentypen geblazen.
Zaterdagochtend werd ik wakker en zag een beestje op m’n klamboe en het bleek een ‘GOEIEMORGEN’ van een schorpioen te zijn!! Ja die kunnen we ook weer afstrepen. Na de nodige fotosessie heeft dappere Inez het beesie in een blue band bakkie gevangen en hebben we het buiten verder bestudeerd (er vanuit gaande dat ie dood was, zo stijf was ie). Toen het ‘leuke’ ervan af was dacht ik hem eens te porren met een advocadosteeltje..en daar gingie!! Snel! Beestje hield zich gewoon voor dood. Inez had hem weer gevangen met het blue band bakje en zijn we ermee lopen pronken bij de nonnen (stiekem even checken hoe gevaarlijk ze zijn en of dit een baby is en of er dus ook nog een mama kan zitten..?!). De nonnen vonden het beesie zelf doodeng en hadden ze nooit eerder gezien!! Ja..wat kunnen we daarmee? Na de schorpioentocht zijn we weer eens gezellig met ons vieren Kasulu ingedoken en lekker geshopt! ’s Avonds zouden we een etentje hebben met Remco de Belg en zijn vriendin, maaar doordat het weer weer omsloeg was de weg weer onbegaanbaar en ging dat niet door. Dus hebben we lekker met ons vieren gegeten! Na de borrels en spelletjes gingen om 00:00 uur de toetsers en ballonnen de lucht in want Dominique had haar 21e verjaardag!!
Zondag was dus Do haar verjaardag en ging ze na het ontbijt haar cadeautjes uitpakken :). Daarna was het eitjes ronselen voor de cake die Do en Inez aan het bakken waren terwijl ik aan het bellen wat met mama én Paulien én later ook nog Ronald! (jackpot!). In de middag zijn we nog het bos ingedoken, waar we een Tanzaniaanse ‘kerstboom’ hebben geplukt. Snelll doorlopen want dat staat natuurlijk wel een béétje raar.. Thuis in een emmer met aarde gepoot en toen in de woonkamer een mooi plekje gegeven!
Van maandag tot en met vrijdag was ik weer met Do op de mannenafdeling, bevalt goed! Veel verpleegtechnische handelingen te doen en ze zijn over het algemeen vriendelijker dan de vrouwen..! Haha, als we binnenkomen wordt er al gezwaaid door ‘de bananenman’ (door mij en Do zo benoemd omdat hij overvallen en bewerkt is met een manchet terwijl hij van zijn bananenwinst op de fiets terug zat..) en zegt hij op zijn beste Engels tegen ons “How are you darling?” Nou das leuk binnenkomen of niet? Er zijn veel grote, stinkende, pussende wonden te verzorgen die je in Nederland niet snel tegen komt en de meest spannende verhalen horen we nog eens op de afdeling! Steekpartijen tussen boeren, overvallen door rovers en een éénzijdige liefde die op een bijzondere manier (met een mes) is afgewezen. Ook zijn de collega’s over het algemeen erg leuk om mee te werken, wij vermaken ons dus wel!
Verder heeft Judith in die week twee keer de tandarts moeten bezoeken, omdat haar noodvulling uit Nederland eruit was! De tweede keer hier was omdat de eerste hier er ook weer uit ging. Hoorden niet fantastisch enthousiaste verhalen over de tandarts..haha maar uit eigen ervaring van Judith blijkt het allemaal mee te vallen, alleraardigste tandarts en de stoel lag lekker! (Oja en deze vulling zit er nog steeds in ;) ).
Ook zijn we op bezoek geweest bij een collega en zijn vrouw en kinderen waren er ook! Zijn vrouw en kinderen wonen ergens anders in Tanzania omdat zij daar een baan heeft. Ze zien elkaar twee keer per jaar ongeveer een maand.. Heel sneu maar dat hoor je heel vaak hier!
Het was wel ontzettend leuk! Zijn vrouw was heeelemaal gierend enthousiast om ons te ontmoeten en de kindertjes (waren gelukkig niet bang) wilden graag met ons spelen :). We hadden ballonnen en koekjes meegenomen en binnen no time stonden wel 20 kinderen in de tuin met 1 ballon te spelen! Geweldig!
Toen we nog maar nét binnen waren en zaten kwamen meteen de trouwfoto’s op tafel en zelf een trouw-dvd ging erin bij de tv! Super leuk! Na wat gekletst hebben we nog een ronde gedaan over het terrein waar iedereen dus woont van het ziekenhuis. Naast collega’s zijn de artsen, verpleegkundigen en assistenten dus ook buren! Voordat we weer gingen moesten we nog een keer mee naar hun huis en kregen we een grote mand vól met mango’s (maembe, geplukt door de kinderen!) en een aantal ananassen (nanasi) mee!! Wat een lieve mensen :).
Tiba begint trouwens te puberen of iets, maar wordt erg stout! Alle touwen en kettingen waar we haar aan vast proberen te maken, maakt ze stuk. De stuwdam aan rotsen die we al tegen het hek hebben gelegd duwt ze allemaal weg of graaft er omheen. En als ze dan los is loopt ze óf doodleuk het ziekenhuis in.. (haar angst voor Afrikanen wordt steeds minder..) óf ze jaagt op kippen en kinderen! Maar dan echt volle snelheid met der bekkie al open..niet best! Maar we proberen haar te trainen door elke keer eten te geven als ze luistert.. hopen dat dit goed werkt.
In het weekend van 21-22 dec heb ik kerstkaartjes ontvangen! Super leuk! We hebben lekker thuis gegeten en geprobeerd rijst te maken zoals ze dat hier doen..grooot succes..ahum..ja?
Verder smaakte de rest zeeer goed natuurlijk :D. Op zondag was het weer eens écht lekker weer (we hebben wat te voorduren met het regenseizoen) en hebben we lekker Hollands met waterpistooltjes en -ballonnen lopen ouwhoeren hihi. We hebben toen ook maar weer eens een wandeling gemaakt..want dat was al even geleden en binnenkort is dat gebeurt :(.