“Afya”, beesten, children en meer.. (1)
Blijf op de hoogte en volg Diantha
25 Oktober 2013 | Tanzania, Kasulu
Halllooo daar ben ik weer!
Het weekend van 12/13 oktober ben ik op zaterdag naar Kasulu gereisd om te internetten (vorige verslag geüpload) en te skypen met mama en Ronald, daarna heb ik met Judith boodschapjes gedaan voor ons dinertje ’s avonds. Twee lekkere flesjes Dompo wijn, chipati’s (soort stugge pannekoek), chipsmaii (frites met ei erdoor en rode saus erover mmmm), zelfgemaakt knoflookbrood, verse ananas en watermeloen en salade maakte met ons nepkaarsje erbij een heerlijke diner in de tuin! Na deze gezelligheid gingen we verder met een van de meest gespeelde spelletjes in Holland House tot nu toe: wie ben ik? Waarbij we de leukste figuren mogen bedenken, op een post-it schrijven en op elkaars hoofd mogen plakken (desnoods met wat extra tape..). Ook heb ik nog even met mijn lieve broer Chiron gebeld! :D
Zondag was het typ-dag want maandag moesten er plannen ingeleverd worden, dus mijn gezicht stond op laptopstand. In die tussentijd heeft mijn lieve Ronald de 4Mijl van Groningen gelopen, super trots!! ’s Avonds hebben we alvast de volgende uitstapjes naar Kigoma gepland, en zoals het er nu voor staat..ben ik op mijn verjaardag letterlijk aan het aapjes kijken! Ook heb ik toen mijn boek ‘zomertijd’ uitgelezen, bedankt Janet! Het kostte me eerst wat moeite (al zeker een jaar geen ‘plezier’ boek gelezen..), maar toen begon het toch echt spannend te worden en kon ik niet meer stoppen! Zeker de moeite waard en inmiddels al bij de volgende lezers ;)!
Maandag stonden we te wachten op de meeting, gelukkig werd ons verteld dat het een feestdag is, omdat de eerste president van Tanzania werd herdacht, dus dan werkt de helft van de mensen niet.. Op de maternity hebben we wat schoonmaakwerkzaamheden gedaan en een bevalling mogen zien! In de pauze was ik al niet fit dus ben ik thuis gebleven en met school bezig gegaan. Inez en Do zijn naar Kasulu gegaan en toen begon er opeens een storm! Zoveel regen en onweer dat ik af en toe angstvallig en toch hoopvol naar het plafond keek en ondertussen in paraatheid was een nonnenauto naar Kasulu te sturen om Inez en Do te redden, maar dat was gelukkig allemaal niet nodig :). Omdat ik al eventjes wat kwakkelde heb ik toen besloten mijn malariapil even te laten staan.. ’s Avonds de mooie film ‘Intouchables’ gekeken!
Dinsdag werd ik al even min wakker met heel wat kwaaltjes dus ben ik gelijk maar in bed blijven liggen. In de loop van de dag heb ik elke USB-stick in het huis voorzien van een mooie kralen versiering :). ’s Avonds kregen we een Sister op bezoek en die stak zomaar stukjes tuin in de hens, haha droge bultjes bladeren die verbrand moeten worden omdat het anders blijft liggen. Na het eten heb ik nog een klein portemonneetje genaaid van een lapje stof die over was van m’n broek (knutseltherapie?).
Woensdag kon ik er weer enigszins met behulp van paracetamol tegenaan, en stonden we weer te apegapen voor de meeting die weer niet doorging door weer een feestdag. Op de maternity hebben we de afdeling een flinke sop- en dweilbeurt gegeven en mochten we meehelpen met een ultrasound waarbij we zochten naar een tweeling in de buik van een zwangere vrouw (die dachten we toen ook gevonden te hebben!). Na de pauze was het rustig en konden we even zitten, toen kwamen de kwalen weer sterk opzetten en ben ik afgedropen naar huis, in bed. Omdat het dus geen verschil had dat ik mijn malariapil niet nam, ben ik daar maar weer mee begonnen. ’s Avonds de leuke film ‘The bucket list’ gekeken!
Donderdag hebben Judith en ik de maternity weer een stukje schoner gemaakt en hadden we rond 11 uur een afspraak met een docent van de Nursing School om onze projecten door te spreken. Na een pauze gingen we weer terug naar de afdeling waar we een vrouw van OK konden halen en daarna premature baby’s wegen. Dat was natuurlijk lachen en gieren om met ons gebrek aan Kiswahili en hun gebrek aan Engels duidelijk te maken dat we hun baby’s wouden gaan wegen haha.. maar het is ons gelukt! En zo klein dat ze waren.. een beentje was nog dunner van mijn pink..1 Kilo! Wat een mensje..
Eenmaal vrij en thuis op de bank hoor ik Do aan het hek roepen of ik het hek open kon doen, en wat bleek.. PAKKETJES!!! Gillend gek en helemaal happy met een smile van oor tot oor zaten Dominique en ik in de kamer onze pakketjes uit te pakken! (Later bleek dat Inez ons op het ziekenhuisterrein kon horen.. oepsiie!). In mama’s pakketje zat een héél lief kaartje, stroop, pakjes cup a soup, toblerones, celebrations, chocolademelk lolly’s, choco vlokken, ontbijtkoekrepen, 1-2-3 koffie sticks, thee, verpakkinkjes jam, waslijn, geurkaarsjes en pakket zelfmaak tompoezen!! Echt super veel en ben er ontzettend blij mee!!!
In Ronald zijn pakketje zat een hele lieve brief en heeel veel liefde!! De rest houd ik stil ;).
Nog helemaal in extase natuurlijk meteen de waslijn opgehangen en de spullen geordend en nog nét niet op papier een schematisch overzicht gemaakt wanneer ik wat ga gebruiken en hoelang ik met iets kan doen (haha misschien herkenbaar voor mensen die dit ook hebben meegemaakt?). Om weer bij zinnen te komen ben ik nog even naar Kabanga gelopen om wat drinken en beltegoed te kopen en zijn we trouw verder gegaan met het fikkie stoken in de tuin (inmiddels dagelijks ritueel, ja grote tuin!). Nog even met mama gebeld en toen hebben we heel gezellig bij de nonnen gegeten! Weer thuis, zat Inez buiten en hoorde af en toe iets ritselen, dan kwam ik even kijken met m’n waka waka (ja Kees écht TOPding! Wordt o-ver-al voor gebruikt!) en dan was het alweer weg. Bij ongeveer de 3e keer stonden Inez en ik een stukje in de tuin met de waka (o.a. soort zaklamp dat zich oplaad door zonnelicht, heel fel licht!) en zei ik voor de grap “Goed je voeten optillen als we weg rennen”, maar het bleef weer stil. Toen gingen Judith en ik gezellig bij Inez zitten met een biertje en na genoeg gekletst was daar wéér het duidelijk geluid van een dier of mens in de bladeren. Hop wij eropaf, deze keer dieper de tuin in en vastberaden het te ontcijferen. Opeens schiet het lawaai onze kant op en van schrik sprinten we weg, alleen werd Inez gevloerd door een afgehakte boomstam!! In ‘the heat of the moment’ heb ik nog aan Inez haar arm lopen trekken en roepen “het komt eraan! Opstaan!”, maar Inez lag letterlijk en figuurlijk plat haha. We hebben hard kunnen lachen en gelukkig beperkt de schade zich tot schaafplekken. Ik ben door Inez in elk geval geslaagd voor de test dat ik mijn mensen niet achter laat in het strijdveld! :) .We waren er nog niet uit wat het kon zijn..
Vrijdag was een schooldag en heb ik dus naast wat werken aan schoolverslag lekker weinig gedaan.
Het weekend van 12/13 oktober ben ik op zaterdag naar Kasulu gereisd om te internetten (vorige verslag geüpload) en te skypen met mama en Ronald, daarna heb ik met Judith boodschapjes gedaan voor ons dinertje ’s avonds. Twee lekkere flesjes Dompo wijn, chipati’s (soort stugge pannekoek), chipsmaii (frites met ei erdoor en rode saus erover mmmm), zelfgemaakt knoflookbrood, verse ananas en watermeloen en salade maakte met ons nepkaarsje erbij een heerlijke diner in de tuin! Na deze gezelligheid gingen we verder met een van de meest gespeelde spelletjes in Holland House tot nu toe: wie ben ik? Waarbij we de leukste figuren mogen bedenken, op een post-it schrijven en op elkaars hoofd mogen plakken (desnoods met wat extra tape..). Ook heb ik nog even met mijn lieve broer Chiron gebeld! :D
Zondag was het typ-dag want maandag moesten er plannen ingeleverd worden, dus mijn gezicht stond op laptopstand. In die tussentijd heeft mijn lieve Ronald de 4Mijl van Groningen gelopen, super trots!! ’s Avonds hebben we alvast de volgende uitstapjes naar Kigoma gepland, en zoals het er nu voor staat..ben ik op mijn verjaardag letterlijk aan het aapjes kijken! Ook heb ik toen mijn boek ‘zomertijd’ uitgelezen, bedankt Janet! Het kostte me eerst wat moeite (al zeker een jaar geen ‘plezier’ boek gelezen..), maar toen begon het toch echt spannend te worden en kon ik niet meer stoppen! Zeker de moeite waard en inmiddels al bij de volgende lezers ;)!
Maandag stonden we te wachten op de meeting, gelukkig werd ons verteld dat het een feestdag is, omdat de eerste president van Tanzania werd herdacht, dus dan werkt de helft van de mensen niet.. Op de maternity hebben we wat schoonmaakwerkzaamheden gedaan en een bevalling mogen zien! In de pauze was ik al niet fit dus ben ik thuis gebleven en met school bezig gegaan. Inez en Do zijn naar Kasulu gegaan en toen begon er opeens een storm! Zoveel regen en onweer dat ik af en toe angstvallig en toch hoopvol naar het plafond keek en ondertussen in paraatheid was een nonnenauto naar Kasulu te sturen om Inez en Do te redden, maar dat was gelukkig allemaal niet nodig :). Omdat ik al eventjes wat kwakkelde heb ik toen besloten mijn malariapil even te laten staan.. ’s Avonds de mooie film ‘Intouchables’ gekeken!
Dinsdag werd ik al even min wakker met heel wat kwaaltjes dus ben ik gelijk maar in bed blijven liggen. In de loop van de dag heb ik elke USB-stick in het huis voorzien van een mooie kralen versiering :). ’s Avonds kregen we een Sister op bezoek en die stak zomaar stukjes tuin in de hens, haha droge bultjes bladeren die verbrand moeten worden omdat het anders blijft liggen. Na het eten heb ik nog een klein portemonneetje genaaid van een lapje stof die over was van m’n broek (knutseltherapie?).
Woensdag kon ik er weer enigszins met behulp van paracetamol tegenaan, en stonden we weer te apegapen voor de meeting die weer niet doorging door weer een feestdag. Op de maternity hebben we de afdeling een flinke sop- en dweilbeurt gegeven en mochten we meehelpen met een ultrasound waarbij we zochten naar een tweeling in de buik van een zwangere vrouw (die dachten we toen ook gevonden te hebben!). Na de pauze was het rustig en konden we even zitten, toen kwamen de kwalen weer sterk opzetten en ben ik afgedropen naar huis, in bed. Omdat het dus geen verschil had dat ik mijn malariapil niet nam, ben ik daar maar weer mee begonnen. ’s Avonds de leuke film ‘The bucket list’ gekeken!
Donderdag hebben Judith en ik de maternity weer een stukje schoner gemaakt en hadden we rond 11 uur een afspraak met een docent van de Nursing School om onze projecten door te spreken. Na een pauze gingen we weer terug naar de afdeling waar we een vrouw van OK konden halen en daarna premature baby’s wegen. Dat was natuurlijk lachen en gieren om met ons gebrek aan Kiswahili en hun gebrek aan Engels duidelijk te maken dat we hun baby’s wouden gaan wegen haha.. maar het is ons gelukt! En zo klein dat ze waren.. een beentje was nog dunner van mijn pink..1 Kilo! Wat een mensje..
Eenmaal vrij en thuis op de bank hoor ik Do aan het hek roepen of ik het hek open kon doen, en wat bleek.. PAKKETJES!!! Gillend gek en helemaal happy met een smile van oor tot oor zaten Dominique en ik in de kamer onze pakketjes uit te pakken! (Later bleek dat Inez ons op het ziekenhuisterrein kon horen.. oepsiie!). In mama’s pakketje zat een héél lief kaartje, stroop, pakjes cup a soup, toblerones, celebrations, chocolademelk lolly’s, choco vlokken, ontbijtkoekrepen, 1-2-3 koffie sticks, thee, verpakkinkjes jam, waslijn, geurkaarsjes en pakket zelfmaak tompoezen!! Echt super veel en ben er ontzettend blij mee!!!
In Ronald zijn pakketje zat een hele lieve brief en heeel veel liefde!! De rest houd ik stil ;).
Nog helemaal in extase natuurlijk meteen de waslijn opgehangen en de spullen geordend en nog nét niet op papier een schematisch overzicht gemaakt wanneer ik wat ga gebruiken en hoelang ik met iets kan doen (haha misschien herkenbaar voor mensen die dit ook hebben meegemaakt?). Om weer bij zinnen te komen ben ik nog even naar Kabanga gelopen om wat drinken en beltegoed te kopen en zijn we trouw verder gegaan met het fikkie stoken in de tuin (inmiddels dagelijks ritueel, ja grote tuin!). Nog even met mama gebeld en toen hebben we heel gezellig bij de nonnen gegeten! Weer thuis, zat Inez buiten en hoorde af en toe iets ritselen, dan kwam ik even kijken met m’n waka waka (ja Kees écht TOPding! Wordt o-ver-al voor gebruikt!) en dan was het alweer weg. Bij ongeveer de 3e keer stonden Inez en ik een stukje in de tuin met de waka (o.a. soort zaklamp dat zich oplaad door zonnelicht, heel fel licht!) en zei ik voor de grap “Goed je voeten optillen als we weg rennen”, maar het bleef weer stil. Toen gingen Judith en ik gezellig bij Inez zitten met een biertje en na genoeg gekletst was daar wéér het duidelijk geluid van een dier of mens in de bladeren. Hop wij eropaf, deze keer dieper de tuin in en vastberaden het te ontcijferen. Opeens schiet het lawaai onze kant op en van schrik sprinten we weg, alleen werd Inez gevloerd door een afgehakte boomstam!! In ‘the heat of the moment’ heb ik nog aan Inez haar arm lopen trekken en roepen “het komt eraan! Opstaan!”, maar Inez lag letterlijk en figuurlijk plat haha. We hebben hard kunnen lachen en gelukkig beperkt de schade zich tot schaafplekken. Ik ben door Inez in elk geval geslaagd voor de test dat ik mijn mensen niet achter laat in het strijdveld! :) .We waren er nog niet uit wat het kon zijn..
Vrijdag was een schooldag en heb ik dus naast wat werken aan schoolverslag lekker weinig gedaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
