Kabanga Hospital, kwanza wiki

Hallo lieve volgers!

Hier alweer een verslagje :). De eerste week zit er alweer op! De dagen gaan aardig snel voorbij, waarschijnlijk omdat het om 19u al helemaal donker is.
We hebben het ontzettend gezellig met elkaar! We kunnen goed met elkaar praten over de dingen die we tegenkomen en meemaken in het ziekenhuis en spelen gezellig spelletjes, gaan naar de markt en leren van elkaar. Helaas vertrekt Leonie al over zo’n anderhalve week.. :( Dan moeten we onze eigen (spreekwoordelijke) boontjes doppen! Maar nu eerst hoe de eerste week is verlopen!

Zaterdag was Judith jarig en zijn we met een dalladalla naar een internetcafé in Kasulu gegaan, toen heb ik mijn eerste verslag geüpload. Daarna zijn we Kasulu wat ingegaan om boodschapjes te kopen (en het cadeau van Judith!). Ik ben twee keer vastgepakt aan m’n arm door mannen die geld van me wouden (ze denken hier bijna allemaal dat alle blanken mensen per se veel geld hebben), gelukkig waren er andere mensen die hier hun flink op terecht wezen! Heel fijn dat het voor me opgenomen werd! De terugreis weer in een dalladalla met welgeteld 23 mensen, 3 kinderen en 1 kip! Hahaha bedenk dat dit zo’n klein taxibusje is. Eenmaal weer thuis bleek Leonie ziek te zijn, ze had op 2 verschillende plekjes rare pussende wondjes, is hiervoor naar de arts gegaan en heeft antibiotica, gaat nu weer goed! :)
Inez en Judith hadden een citroencake gemaakt en laten afbakken bij de nonnen, die hebben we na het eten daar lekker baas gemaakt, goed gelukt!
Thuis hebben we met een biertje en pringles (!) Judith echt blij gemaakt met haar cadeautje: een ‘Tanzania’ voetbalshirt! Deze avond voor het eerst gebeld met Ronald! :D

Zondag hadden we echt een chilldag, de hele dag hangen en vers fruit eten! We hebben nog een wandeling gemaakt, wat een prachtig uitzicht!! (foto’s).
Na het eten bij de nonnen heb ik nog gezellig gekletst en ontdekten we een vleermuis in onze wc! Ik ben dus als dappere dodo maar even in de tuin gegaan :).

Maandagochtend werden we weer gewekt rond 6u door het gezang, geklap, geren en gejoel van de scholieren (zoals in vorige verslag, dit is élke dag behalve in het weekend). Rond 8u zijn we naar de meeting gegaan voor artsen en verpleegkundigen die elke maandag, woensdag en vrijdag is. Hier beginnen ze met een Swahilisch gebed en doen ze een soort overdracht van alle patiënten en worden mededelingen gedaan. Wij hebben ons voorgesteld en zijn daarna naar onze afdelingen gegaan. Dominique en Inez zijn begonnen op de childrens ward (kinderafdeling) en Judith en ik op de femal ward (vrouwen afdeling).
Na enigszins onszelf wegwijs te hebben gemaakt op de afdeling en kleine administratietaakjes te hebben gedaan, konden we helpen een meisje (zo’n 7 jaar?) naar het mortuarium te tillen. Dit hakt er natuurlijk meteen in. Omschakelen naar dat dit voor ons een beste impact heeft en dat het hier misschien wel dagelijks gebeurt.
Ik heb mezelf gepusht er op dat moment niet teveel bij stil te gaan staan en ben met een bestellijst naar farmacie (apotheek) gegaan. Hierna konden we theepauze houden. Thuis konden Judith en ik dit gelukkig kwijt aan de andere meiden.
Na de theepauze hebben we op de afdeling een vrouw met hele grote brandwonden wisselligging gedaan en meegelopen met arts visite (in het Swahili natuurlijk niks van te volgen). Toen de familie op bezoek kwam, werd de arts visite gewoon even gestaakt. Wij hebben ons toen maar weer terug getrokken en gekeken wat we van de documentatie snapten, totdat Leonie op de afdeling kwam en we met haar zijn wezen meekijken. En toen waren we vrij! Nadat we zijn bijgekomen van onze eerste dag hebben we weer lekker bij de nonnen gegeten en daarna wou een Sister onze vleermuis wel eens even zien haha.
Met bezem en kleed ging ze de vleermuis te lijf en ze had hem verjaagd!! Hoeraa!
Dinsdag geen gezang gehoord! Rond 8u stonden Judith en ik weer klaar op de afdeling om functioneel te zijn, helaas liep alles en iedereen om ons heen en stonden we er eigenlijk niks te doen. Daar konden we niks mee, dus hebben we zelf maar invulling gegeven aan onze ochtend, we hebben de oogarts hier blij gemaakt met 3 lichtjes om operaties mee te kunnen doen, deze hebben we meegenomen uit Nederland van een oud student die nog steeds erg betrokken is met het ziekenhuis. Terug op de afdeling hebben we geleerd hoe de documentatie van medicijnen werkt en zijn we gelukkig op klusjes gestuurd als farmacie, patiënt naar OK begeleiding, bloed naar OK brengen, wondverzorging meegekeken bij een patiënte met een brandwond die huidtransplantatie had gehad en een patiënte van brancard naar bed tillen. En dan was dit het ook wel voor de dag. ’s Avonds cocktail (het kaartspel) geïntroduceerd aan de meiden, gezellig!

Woensdag zijn Judith en ik een dagje met Leonie meegelopen! Ik vond het heel interessant om iets van een ander vakgebied mee te krijgen! Na eerst in de mazoezi (fysio) ruimte te hebben overlegd met Leonie haar collega zijn we naar de isolatie afdeling gegaan waar een gesedeerde patiënt werd doorbewogen tegen kontrakturen, toen een rondje over verschillende afdelingen en weer naar de mazoezi ruimte waar een jong meisje kwam voor behandeling van een oude arm breuk. Na de theepauze werd een kindje van 14 maanden haar klompvoetjes gegipst om erger tegen te gaan, die moest zooo hard huilen die is volgens mij nu eeuwig bang voor mzungu’s (blanken)! We zijn daarna naar de nursing school hier gegaan en konden weer iemand blij maken, een jonge leraar op de opleiding hier hebben we een boek gegeven die we weer van die oud student hadden meegekregen, hij was er heel blij mee! Een paar maanden geleden zijn een dokter en volgens mij twee sisters in Nederland geweest en hebben ze onze school gezien, toen ze ons skills lab zagen waren ze onder de indruk van wat ik heb gehoord.
Die leraar heeft ons toen hun nieuwe skills lab laten zien, en het zag er mooi uit! Er is nog wel wat materiaal nodig maar er waren al wat bedden met mooie nieuwe poppen en een kast met oefen materiaal! Hij vertelde dat ze het wel heel fijn zouden vinden als er mensen waren met ervaring in het skills lab die uitleg of een les zouden komen geven, dus wie weet gaan wij daar nog wat mee doen!
Thuis bleek ons regenwater op!! Dat betekende dus dagdag eigen gekookte drinkwater (elke dag flessen water kopen) en dag enigszins schone douche. ’s Avonds ben ik nog een keer met Leonie mee geweest naar isolatie en daarna gegeten bij de nonnen.

Donderdagochtend (de scholieren hadden een nieuw liedje erbij!) hadden Judith en ik een OK dagje gepland om mee te kijken. ’s Morgens nog even gauw douchen, en met de laatste drupjes grondwater was toen al ons water op!!
Om de OK binnen te komen moesten we een OK jurkje aan en laarzen. Wij mzungu’s zijn alleen iets groter, dus de jurkjes kwamen boven de knie haha! OK broek van een man eronder en het probleem was gelukkig opgelost. We hebben een paar kleine operaties gezien en waren vooral vol bewondering hoe alles hier logisch in elkaar stak. In Nederland en Duitsland heb ik al verschillende operaties meegekeken, maar dat is dus ook echt niet te vergelijken met hier! In mijn ogen leek het soms wat half werk, dan was het bijvoorbeeld wel steriel klaar gemaakt, maar dan werd het niet altijd zo vervolgd. En natuurlijk genoeg andere verschillen als dat in NL de patiënt (meestal) al onder narcose naar binnen wordt gerold, en hier erbij staat te wachten tot ie kan gaan liggen, en dat in NL de monitoring en alles al is aangesloten voordat de patiënt onder zijl gaat, en hier pas als de operatie echt gaat beginnen. Rond 18u hebben Leonie, Dominique en ik hardgelopen! Wauw wat is het hier mooi!! Maar het was zwaar! Droge lucht, warm en je rent bijna continu omhoog (Kabanga ligt in een dal). We kwamen ook nog een kudde koeien tegen en vrouwen met kinderen in het land stonden ons raar aan te gapen. Helaas heb ik mijn hardloopschoenen niet mee dus rende ik op m’n sneakers, dat hebben m’n knieën geweten. Maar ik ga het zeker opnieuw proberen! ’s Avonds met mama gebeld!

Vrijdag (gister) hadden we een schoolpaper day, dus aan het werk met ons verslag. ‘s Avond na het eten hebben we weer gezellig gecocktailt en heb ik gebeld met Henk (gefeliciteerd!).
Nadat we ongeveer een half uur in bed lagen, hoorden we opeens de muizen heel druk op ons plafond heen en weer schieten en toen…aardbeving! Wow dat is voor mij voor het eerst! Zaklamp aan m’n bed schudde heen en weer. Het duurde maar kort en daarna hoorde we allemaal jankende honden! Het schijnt hier wel vaker voor te komen. Ik hoop alleen maar dat ons plafond in stand blijft want de muizen en slangen en weet ik wat daarboven allemaal zit heb ik liever niet in onze kamer!!

Nu ik dit zit af te typen is het zaterdagochtend. We kunnen straks met de ziekenhuisauto mee rijden naar Kasulu, heel fijn! Daar gaan Leonie, Dominique en ik op de markt shoppen naar mooie sjaals en kleden en daarna naar het internetcafé om dit verslagje te uploaden en te skypen! Ik probeer nog weer een paar foto’s te uploaden en hopelijk binnenkort weer verslag te brengen!

Tot horens!


Liefs Diantha