“Afya”, beesten, children en meer.. (2)

Zaterdagochtend heb ik een mooie wandeling met Do gemaakt! Eerste stuk was nog door stukje van Kabanga heen, toen was het net even alsof we in een film zaten! Óveral kwamen kinderen vandaan gerend, al roepend ´mzungu!mzungu!´ en steeds meer en meer kinderen verzamelden zich om ons heen en één meisje die rechts naast mij liep ging me heel stiekem heel snel aanraken! Hahaha, Dominique en ik namen aan beide handen een paar kinderen die begonnen te stralen en het leek alsof ze het niet konden geloven, gek he? Helaas toen ik net een foto wou maken waren ze binnen 1 seconden allemaal verdwenen.. :(
Wat een prachtige omgeving met zijn donker rode zand, groene planten en mooie bergen! Hier en daar steekt een koppie boven de akkers uit die ons mzungu’s heeft gespot. De rest van de dag niet veel bijzonders gedaan. Na het avondeten heb ik nog met Ronald gebeld :).
En toen gingen we eindelijk maar eens op stap naar de Veba bar hier in Kabanga! Na een tafeltje te hebben bemachtigd en het eerste wijntje te hebben ingeschonken duurde het misschien 1 minuut voordat de eerste dronkenlap aan onze tafel stond. Of wij zijn dochters wel konden sponseren (oftewel: geef mij geld). Ik denk dat het ‘gesprek’ al met al een kleine 10 minuten duurde, en om toch echt van hem af te komen lieten we de namen van zijn dochters maar opschrijven. Na een korte blik onder elkaar duurde het ongeveer 30 seconden toen de tweede man kwam ‘kletsen’, dit was een jonge jongen die gewoon even hallo wou zeggen, dus na een korte duidelijke begroeting keerde hij ook weer terug. Bam, daar was nummer drie. Deze werd echter door de barjongen aan ons voorgesteld en bleek een oprecht aardige man! Hij is docent bij de teachers college hier en was wat nieuwsgierig naar ons. We hadden een leuk (lannggg) gesprek. In die tussentijd kwam een dronkenlap nummer vier storen en zich opdringen, maar na duidelijke tekenen van ‘bye’ ‘go away’ en nogmaals ‘bye’ en zwaaien begreep hij dat hij kon gaan. Nog steeds in gesprek met de docent kwam jongen nummer vijf naast Judith staan en zei dat ie naar huis ging haha, volgens mij wou hij eerst dat Judith mee ging maar we zeiden dat ze bij ons bleef en dat hij alleen naar huis kon gaan. Hij bleef staan en wou niet weg en toen werd duidelijk dat ook hij natuurlijk geld wou, waarschijnlijk om naar huis te kunnen. Toen schoot de barjongen te hulp en trok hem bij ons vandaan en ontstond er bonje. Die twee jongens met elkaar overhoop en nog een paar er bij op en toen werd die jongen het terrein afgeschopt. Er liepen nog een paar mannen achteraan (met stok), maar die waren zo dronken dat ze niet meer wisten wat voor en achter was. We hebben hem in elk geval die avond niet meer gezien :). We hadden het toen wel een beetje gehad en besloten met nog een fles wijn maar naar huis te gaan. De docent was zo aardig om met ons mee te lopen zodat niet nog eventuele afgedropen kroeggangers ons lastig zouden vallen.
Thuis hebben we de andere fles wijn nog opgedronken en zochten toen maar onze bedjes op.
Zondag zijn we met ons vieren naar de kerk hier gegaan, omdat we toch wel nieuwsgierig waren naar dat mooie koor dat we bijna elke dag horen. Mooie kleurvolle kerk en heel mooi gezang! Verder kregen we er weinig van mee.. Twee uur later waren we weer thuis en gingen we voor het eerst pannenkoeken bakken! Na het beslag op gevoel te hebben gemengd en zo klontvrij mogelijk te hebben geklutst, had Inez buiten het vuur al aanstaan en kon het bakken in de tuin beginnen! Het ging razendsnel en binnen no time stond er een lading pannenkoeken op tafel en hebben we flink genoten! (bedankt voor de stroop mama!). Rest van de dag niks bijzonders gedaan. Na het avondeten werd ik weer niet zo lekker en heb ik nog met Henk gebeld, maar het bereik was erg slecht en ben lekker op tijd in bed gekropen!
Maandag was ik ziek. Bijna elke uur van de nacht heb ik meegekregen, omdat m’n maag zich omkeerde. Hele dag op bed gelegen en veel geslapen. Judith voelde zich ook niet lekker dus die bleef ook thuis. ’s Avonds toen de meiden weer terug kwamen van het eten ontdekte Judith twee mega grote ratten in onze tuin!! De rest van de avond bestond dus uit stil zitten kijken of we ze op de foto konden krijgen en daarna hebben Inez en Do nog flink wat hoopjes bladeren in de tuin aangestoken om zo de ratten ‘uit te roken’.
Dinsdag was ik gelukkig weer topfit! En konden Judith en ik op een nieuwe afdeling beginnen: Childrens ward (kinderafdeling). Erg leuke afdeling! Er was weliswaar op dat moment niet veel te doen, maar hadden het erg gezellig. ’s Avonds toen we naar de nonnen liepen voor het avondeten was daar het moment waarop we allemaal een beetje hadden gewacht: de zwarte slang!! Een Sister liep druk met een lamp op zoek naar een zwarte slang die ze net had gezien, die kroop net rechts voorbij ons! Met 1 steen en 1 worp, BAM, vol op z’n kop (deze non is echt nergens bang voor!). Na het eten eenmaal weer thuis viel plotseling de stroom uit! (Nou dan is het écht donker hier..) Duurde gelukkig maar ongeveer 10 sec :).
Woensdag en donderdag stonden we nog steeds op de kinderafdeling en konden we wat kleine werkzaamheden doen. Het is erg rustig op het moment. Kunnen wel heel gezellig kletsen met de collega’s over álle verschillen tussen hier en Nederland! Hahaha wat hebben we gelachen: cremeren?!; jullie hebben toch heel veel water..hoe bouwen jullie dan huizen?; dragen jullie ook speciale schoenen daar?. Tijdens de medicatie ronde zouden wij wel even de patiënten namen roepen (hier roepen ze dat het tijd is om te verzamelen en dan roepen ze van de stapel dossiers gewoon de naam van de patiënt en dan krijgt die zijn medicijnen), dit was natuurlijk lachen en gieren voor zowel ons als de vaders en moeders!
Vrijdag zijn Dominique en ik naar de Nursing school gegaan om een begin te maken met ons project. Om half 9 zouden we terecht kunnen, na een gesprek met de principal tutor (soort directeur) en een uur wachten..konden we uiteindelijk om 10u de klas met eerstejaars studenten in. Super spannend voor die volle (!) klas hebben we onze presentatie gehouden en toch vijf studenten weten te verzamelen om ons te helpen met ons project, jeej! Grappig is dat de tweede- en derdejaars studenten ons nu wel kennen, maar de eerstejaars studenten zo verbaast waren dat er blanken in het ziekenhuis rond liepen haha!

Nou dat was mijn hele verhaal wel weer..korte verslagen zijn niet voor mij weggelegd ;).


Liefs Diantha!